Als een van ons terugkeert, verzadigd
ronddoolt, kleuren uit de nacht schikt
en plukt van wat hunkert rondom – dan.
Als een van ons een engel droomt, longen
vol lucht laat lopen, het leven zolang
het wil langs een slingerend lint van licht – dan.
Als een van ons het gras betreedt, beroering
voelt bij zoveel lichtval, vertederend strijkt
over ons geheven hoofd, toegewijd – dan
de ene hand de andere, almaar nader
tussen bladeren, doorschijnende vleugels
aan beide zijden, anders kan het niet.
frb
Bij het gelijknamige schilderij van
Marijke Stultiens, 2002
Geen opmerkingen:
Een reactie posten