Lieve Clara,
ik steek de nacht over die kringelt
in mijn hoofd. Was het een droom,
wij die winter in Holland, de avond
zong een lied in ons, een maan als nu,
kaatsend boven de witte duinen, en ik
in mijzelf verstrikt tussen vele gestalten,
klampte u aan, vingers gespreid, uw huid
dichtbij, tot aan het eind verdrong
uw warmte de stem die in mij boven kwam.
---------
De componist Robert Schumann, psychisch verward door gehoorshallucinaties, depressies en angstvisioenen, springt op carnavalsmaandag 1854 bij Düsseldorf in de Rijn. In Endenich bij Bonn wordt hij tot aan zijn dood in 1856 verpleegd. Net als zijn vrouw Clara Wieck, bekend componiste en pianiste, bewaarde hij bijzonder goede herinneringen aan een bezoek aan Nederland.
'Lieve Clara' is een gedicht uit een reeks van acht over zijn laatste levensjaren. De reeks wordt onder de titel SCHUMANN opgenomen in de bundel 'Bestendig verblijf' die voorjaar 2008 bij Meulenhoff verschijnt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten