Pilasters en steunmuren reten plotseling uiteen: een oorverdovend geraas galmde door Baixada de la Ferradura, een kakofonie van krakende draagbalken en gebinten, neerstortende trappen, vloeren, wanden en booggewelven, versplinterend glas en verbrijzelende bakstenen, dakpannen en plavuizen, terwijl het huis onherroepelijk in elkaar zakte. Vervolgens steeg er een stofwolk op, de eerste van de reeks die de langdurige agonie die op dat moment begon zou vergezellen, en warrelde boven het stadje in de heldere lucht van de lenteochtend langzaam uiteen.
Jesús Moncada, Het jaagpad, Uitgeverij Meulenhoff Amsterdam. Vertaling uit het Catalaans: Adri Boon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten