Vandaag, 6 november 2014, is het 200 jaar geleden dat Adolphe Sax geboren werd in het Belgische Maasstadje Dinant. Als bouwer van muziekinstrumenten schonk hij ons de saxofoon. Bijna 80 jaar na zijn geboorte overleed hij in Parijs, de stad waar hij zijn uitvinding deed. Onderstaand niet eerder gepubliceerd gedicht is er een uit een reeks, geschreven als hommage aan Sax (1814–1894).
Geboortedag
Wolken als bollende zeilen boven het water.
De huizen van Dinant, parelende dochter van de Maas,
wachtend op het onweer dat moeizaam en murmelend
die dag door het dal kruipt, zo heel laat in het jaar nog
hoge, grijze rotswanden afstroopt, totdat het in lichtflitsen
spreekt, eerst schichtig, dan hevig en brutaal zich boven de rivier
ontlaadt, de aarde verkleurt, het duistere sparrenbos vastspietst
op steeds een andere plek tegen de helling aan.
In slaapkamers worstelt men met zijn angst, roept
heiligen en bewaarengel aan:
Sainte Marie, u de gezegende onder alle vrouwen –
priez pour nous, vergeef ons onze zonden, Saint Lambert,
Saint Materne, bisschop en belijder, Saint Hubert, aidez-nous!
En onder klaroenstoten op de grens van de dageraad
beginnen ‘s anderendaags de Hollanders aan de bouw
van een vesting, torenend boven stad en ommeland uit.
Het is maandag 7 november 1814.
Gisteren is in de Rue Neuve een jongetje geboren,
Antoine-Joseph Sax. Zijn ouders noemen hem Adolphe.
frb
Geen opmerkingen:
Een reactie posten