Tot 15 januari 2016 vindt in de Jan van Eyck te Maastricht een tentoonstelling plaats die werd samengesteld door oud-JVE-deelnemer Niek Hendrix. Hij baseerde zich op de geschiedenis van de Jan van Eyck, historisch maar ook in relatie tot het gebouw en het instituut. Wat betekende schilderkunst voor de Van Eyck? Wat betekende het vroeger, wat nu, en wat mogelijk in de toekomst?
'De kanttekening is,' aldus Niek Hendrix, 'dat er een periode was dat er geen schilder te bekennen was binnen het instituut, schilders werden te dom gevonden. Schilders waren stom en maakten niets anders dan retinale sensaties (aldus Marchel Duchamp, die overigens zelf een tijdlang schilderde). Daarin werd echter één essentieel ding vergeten, het denkende oog.' (...) 'Als schilders al niets anders dan de werkelijkheid nabootsen, dan moeten ze er nog verdoemd goed over nadenken hoe die werkelijkheid in elkaar zit. Niet voor niets bestaan er vanaf de zeventiende eeuw gigantisch veel boekwerken over het hoe en wat van schilderen. Zelf nu nog schrijven denkers met enige regelmaat over de betekenis van kunst, vaak blijkt schilderkunst daarbij van essentieel belang.
‘Stupid as a Painter’ kan dus ook begrepen worden als ‘Clever as a Painter.' Tot zover Niek Hendrix.
De tentoonstelling laat werk zien van Christophe Clarijs, Gerard de Lairesse, JCJ Vanderheyden, Keetje Mans, Raoul De Keyser, Rik Meijers, Fons Haagmans, Michiel Schuurman, Robin Gerris, Vincent Verhoef, Stefan Peters, Piet Derix, Miyeon Lee, Rezi van Lankveld en ondergetekende van wie drie gedichten in een Engelse vertaling van David Colmer zijn opgenomen. De tentoonstelling is niet alleen in de JVE te bezichtigen, maar kan ook bekeken worden op de website van Lost Painters.
(foto: Niek Hendrix, gedicht frb)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten