"Toen ik Brenda voor het eerst ontmoette, vroeg ze af ik haar bril wilde vasthouden. Daarna stapte ze naar het uiterste puntje van de duikplank en tuurde ze kippig het zwembad in. Als het leeg was geweest, zou Brenda – bijziend als ze was – het nóg niet hebben gemerkt. Ze maakte een prachtige duik en even later zwom ze terug, haar hoofd met het korte kastanjebruine haar recht vooruit, als een roos op een lange steel. Ze liet zich uitdrijven naar de kant en kwam toen naast me staan. 'Dank je,' zei ze. Haar blik was waterig, maar niet door het water. Ze stak een hand uit naar haar bril, maar zette hem niet op voor ze zich omdraaide en wegliep. Ik keek haar na. Plotseling zag ik dat ze haar handen achter haar rug bracht. Ze trok met duim en wijsvinger de onderkant van haar badpak omlaag en bedekte weer het ontblote stukje vlees. Mijn hart klopte in mijn keel."
Philip Roth,Vaarwel Columbus. Vertaling uit het Engels: Nico Polak en Fie Zegerius. Uitgeverij De Bezige Bij, vierde herziende druk, Amsterdam 2009.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten