Vertaler Ton Naaijkens laat ons in Alle schepen kenteren niet alleen de dichter Ernst Meister ontmoeten, we maken ook kennis met de schilder / tekenaar Ernst Meister van wie een klein deel van zijn beeldend oeuvre in dit toch al kleurrijke boek is opgenomen. Meister als dubbeltalent dus. In een van de gedichten komen we beide disciplines tegen: Jou, wonderschoon beeld, / schilder ik / voor mijn vergetende /ogen... voor jou / het mooiste, voor de / meest vergetende.
Pas in 1955, hij is dan inmiddels vierenveertig, begint Meister voor het eerst serieus te tekenen. De aanleiding was een van zijn kinderen: men wilde graag versieringen aan de muur bij de viering van oud op nieuw – en der Vati toog aan het werk!
Tekenen en schilderen hebben met lust en hartstocht te maken, legt Ernst Meister uit, met een zekere zielstoestand. Het kost hem geen moeite om in zijn geest kleuren op te roepen, waarom die dan niet bij de gepaste gevoelsstemming aan het papier toe te vertrouwen? Voor Meister, die in zijn aanvangsperiode soms even doet denken aan Wassily Kandinsky, Paul Klee of Emil Schumacher (met de laatste was hij goed bevriend), maar al gauw een eigen richting inslaat, is het teken- of schilderproces belangrijker dan het resultaat. Het gaat hem om de beweging van de hand, aangestuurd door de gemoedstoestand van dat moment, ook om de spanning en weerstand, die ontstaat bij het hanteren van het schildersmateriaal. Met opzet geeft hij geen titels aan het werk, ieder kan er zijn eigen invulling aan geven.
Tekenen en schilderen hebben met lust en hartstocht te maken, legt Ernst Meister uit, met een zekere zielstoestand. Het kost hem geen moeite om in zijn geest kleuren op te roepen, waarom die dan niet bij de gepaste gevoelsstemming aan het papier toe te vertrouwen? Voor Meister, die in zijn aanvangsperiode soms even doet denken aan Wassily Kandinsky, Paul Klee of Emil Schumacher (met de laatste was hij goed bevriend), maar al gauw een eigen richting inslaat, is het teken- of schilderproces belangrijker dan het resultaat. Het gaat hem om de beweging van de hand, aangestuurd door de gemoedstoestand van dat moment, ook om de spanning en weerstand, die ontstaat bij het hanteren van het schildersmateriaal. Met opzet geeft hij geen titels aan het werk, ieder kan er zijn eigen invulling aan geven.
Meisters werk is zowel organisch als geometrisch opgebouwd, vaak doorsneden met zwarte lijnen. Meestal hanteert hij het formaat 17x12 cm, geen enkel werk is groter dan 83x68 cm. Een atelier heeft hij niet. Hij tekent en schildert, soms samen met zijn kinderen, zittend of staand voor de tafel. De hand, daar gaat het Meister om, is het belangrijkste instrument van uitvoering. ‘De hand controleert zichzelf,’ zei hij ooit, ‘zelfs als je blind was zou het je lukken als die hand maar de sfeer en gevoelens weet over te brengen.’ Zo ontstaan talrijke tekeningen, aquarellen en gouaches, niet alleen thuis in het Duitse Hagen maar ook op Ibiza en in de Provençaalse oorden Vaison-la-Romaine en Séguret waar hij bij vrienden vaker te gast is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten