AZUL
Toen we in dat landschap waren,
De zee dichtbij, waar het zand rook
Naar zand, droog en vochtig, boog
Het kinderhoofd en legde zich neer.
Ik was de vroege slaper en mijn
Stem gorgelde in schelpen. Ik was
De ziener van de zee, met zand,
Met schep en zeepier in de hand.
Ik was een jeugdbeeld, dat knaagde
Aan de ochtendspiegel, moeiteloos strand.
Toen we in dat landschap waren,
Vloed spoelde, geen ontkomen.
Stond het water op de lippen.
Ik was de golven, het kind
Van toen. Het land met gaten
In de wolken, vingers aan de rand.
Hans van de Waarsenburg
Uit Azul, uitgeverij Wereldbibliotheek, Amsterdam 2006. Ook opgenomen in Hans van de Waarsenburg, Een rijbroek uit Canada. Een keuze uit de gedichten van 1965 tot 2015. Uitgeverij Wereldbibliotheek, Amsterdam 2016.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten