"Ze vragen je altijd wat je eigenlijk bedoelt als je op de dood scheldt. Ze willen van jou de goedkope vormen van hoop die in de religies tot vervelens toe worden opgedreund. Maar ik weet niets. Ik kan er niets over zeggen. Het is mijn karakter, mijn trots, dat ik de dood nog nooit heb gevleid. Zoals iedereen heb ook ik soms, heel zelden, naar hem verlangd, maar geen mens heeft ooit een lofprijzing van de dood van mij gehoord, niemand kan zeggen dat ik voor hem heb gebogen, dat ik hem heb erkend of goedgepraat. Ik vind hem nog steeds even nutteloos en slecht als altijd, het fundamentele kwaad van al wat bestaat, het onopgeloste en onbegrijpelijke, de knoop waarin alles van oudsher verstrikt en gevangen zit en die nog niemand heeft durven doorhakken."
[1951]
Uit: Elias Canetti, Het boek tegen de dood. Uit het Duits vertaald door Rita van Hengel. Uitgeverij De Arbeiderspers, Amsterdam – Antwerpen 2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten