Uit de tweetalige bloemlezing Ein Haus in der Erde die deze maand bij de Berlijnse uitgeverij Edition Rugerup verschijnt in een vertaling van Stefan Wieczorek en met een nawoord van Cees Nooteboom. 160 pag., € 19,90. Omslag: Bep Scheeren.
Panamarenko am 5. Februar 1940
bei seiner Geburt, Biekorfstraat 2, Antwerpen
Ohne seidenen Fallschirm eingeschwebt,
ohne fliegenden Rucksack hinaus ins Freie.
Du streckst meine kleinen Arme weit,
als ob ich Flügel bekäme, es wird Maß
genommen, mit Seifen poliert.
Herumtollen will ich unter Wasser,
strampeln in der Luft, steigen, landen,
auf silbernen Akkumulatoren senkrecht an Dir
in die Höhe, mein Düsentriebwerk vorführen.
Ich fliege, Mutti, kontinental
und sogar aerodynamisch. Weiter
Fernblick, wenn du mich hochhebst,
ich spürbar schwebe über
Tüll und Tinnef – achje, ich lebe.
----
Panamarenko op 5 februari 1940
bij zijn geboorte, Biekorfstraat 2, Antwerpen
Zonder zijden parachute ingedaald,
zonder vliegende rugzak bij u naar buiten.
Mijn armpjes wijd door u gestrekt,
alsof ik gevleugeld word, op schaal
gemeten, gepolijst met uw zepen.
Mij wentelen wil ik onder water,
peddelen in de lucht, stijgen, landen,
op zilveren batterijen loodrecht bij u
omhoog, u mijn straalkracht tonen.
Ik vlieg, moeke, continentaal
en ook nog aerodynamisch. Weidse
vergezichten als gij me optilt,
ik voelbaar zweef boven propere
doekskes, dozekes – amai, ik leef.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten