"Leegte in een café dat net nog vol was. De verdwenen kinderen, hun verstomde stemmen. De plotselinge kracht van de klok. De twee serveersters die nu de macht grijpen; er wordt hun niets meer verboden en ze hebben zich gehandhaafd. Zo'n leegwording is altijd kalmerend en droevig tegelijk; alsof je een plaats hebt waar de dood je niet bereikt; en alsof hij de anderen al allemaal heeft gehaald."
[1953]
Uit: Elias Canetti, Het boek tegen de dood. Uit het Duits vertaald door Rita van Hengel. Uitgeverij De Arbeiderspers, Amsterdam – Antwerpen 2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten