foto: ©afp
Vanaf de berg
Ik sta op de berg en kijk uit over de baai.
Boten rusten op de oppervlakte van de zomer.
‘Wij zijn slaapwandelaars. Manen op drift.’
Zo zeggen de witte zeilen.
‘Wij sluipen door een slapend huis.
Wij duwen zachtjes deuren open.
Wij leunen tegen de vrijheid aan.’
Zo zeggen de witte zeilen.
Eens zag ik de wilsbeschikkingen van de wereld varen.
Zij hielden dezelfde koers – één grote vloot.
‘Wij zijn verspreid nu. Niemands geleide.’
Zo zeggen de witte zeilen.
Tomas Tranströmer
Uit: Het wilde plein. Gedichten 1948–1990. Vertalingen: J. Bernlef
De Bezige Bij, Amsterdam, 1992
Het helaas niet meer bestaande literaire tijdschrift Raster heeft een aantal gedichten van Tranströmer samen met een beschouwing online gezet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten