In Memoriam Gerrit Kouwenaar (1923–2014)

Getijden

Het glas dat buiten staat, sneeuwloos

in de winter, tot aan de rand met ijs. 

Ook het raam waar regen later. Wordt het 

zicht ontregeld, de tuin nestelt in het hoofd.

We verkiezen een sigaret, snijden weg uit

het bloeiende, alsof pijn kringelt. Dat ik weet: 

vuur, filter, kegeltje. Haarfijn achter luiken

het punt van zomer. Geleidelijk aangezet

naderen de dagen, smalle schaduw, 

opgeschoven ranken, voorzichtig bedoelen.

 frb

Getijden schreef ik bij gelegenheid van de tachtigste verjaardag van Gerrit Kouwenaar ( 9 augustus 2003). 
Het gedicht werd opgenomen in mijn bundel Blauwe rijst (Meulenhoff, Amsterdam 2006). Kouwenaar overleed op 4 september 2014.