'Van de twee ingangen van het café nam ze altijd de smalste, die we de schaduwpoort noemden. Ze koos telkens hetzelfde tafeltje achter in de zaal. De eerst keren praatte ze met niemand, maar na een tijdje had ze kennisgemaakt met de stamgasten van de Condé, van wie de meeste van onze leeftijd waren, ik schat zo tussen de negentien en de vijfentwintig. Soms kwam ze aan een van hun tafeltjes zitten, maar meestal bleef ze trouw aan haar plekje op de achtergrond.'
Patrick Modiano: In het café van de verloren jeugd. Vertaling uit het Frans: Maarten Elzinga.
Uitgeverij Querido, Amsterdam 2008.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten