17-01-2015

Gedicht bij tekening van Martin Linnartz



Insect

In het midden van de stilte, 
in de blauwte van het middaguur, 
een insect opgemeten, ook mijzelf
met open mond, het geluk dat mij lonkt.

In het geruis van zijn vleugels
het verlangen gehoord, in zijn gezwindheid
een toekomst niet te vatten na het doven
van het laatste licht.

In het onbekende van zijn reis, in het onzekere 
van zijn geraas, het afsluiten van de dag gevoeld, 
de geur van het avonduur dat zich ontvouwt
boven de valleien van de nacht.

Zo teken ik hem uit, zijn verzonken ogen
vol zwijgen, het ranke lijf dat naar een ander
wijst, onverwacht bestemming vindt 
in de windstille hoeken van mijn blad.

 frb


Geen opmerkingen: