'Hoe moet ik uitleggen wat het is, om te gaan met een streep die je gezet hebt? Het wachten op een schilderij kan ook een welbepaalde spanning, opwinding met zich meebrengen. Op dit moment staan in mijn atelier vier grote, lege doeken te wachten. Ik drentel daar nu wat omheen, ik weet dat ik moet wachten om eraan te beginnen. Als je eenmaal begint, kun je in een roes raken, met alle gevaren van dien. Uiteraard is er een intimiteit tussen mij en mijn doeken, maar wat is intimiteit? Het kan soms agressief toegaan tussen mij en een doek. Veel van de jouissance als schilder schuilt voor mij in het nemen van het risico, net om dat risico te beleven. In zekere zin ben ik ook een acteur voor mezelf, ik doe mezelf obstakels aan om ze te overwinnen. Dat is een beetje strategie, maar het gebeurt vooral instinctief. Ik werk nauwelijks met concepten, ik veroorloof me dus ook wel vergissingen. Daarom hou ik sommige schilderijen bij die niet goed zijn maar wel belangrijk zijn geweest. Ik heb ervan geleerd.'
Raoul De Keyser in De Morgen, 2002, gesprek met Bernard Dewulf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten