31-05-2018

Landschap



                                 
Het wellen van kleuren – warm en intens beweegt
het uitzicht voor zijn ogen, voordat astrant de avond 
aantreedt, pas tegen het ochtendgezang weer vertrekt.
Soms wil hij een berg uithoren, elke ruis verlegt zijn blik,

en opnieuw ligt het landschap aan zijn voeten. Hij heeft
zijn eigen kleurenrijkdom, kietelt de zon of wiegt haar
in slaap, terwijl de wind intussen fluistert, bloemen
van gedaante verandert, velden speels doet golven,

geeft hij zich onvoorwaardelijk over aan de nuchterheid 
van het plateau, de grilligheid van heuvelrug en bergkam.
En koestert de herinnering die hen omarmt. O waaier 
van verbeelding en verlangens, waaier van licht en leven.

 frb

Willy Gorissen, Landschap
Aquarel op papier, 1945-1946, 25 x 45 cm. Gedicht uit een serie van zes, geschreven in opdracht van Museum van Bommel van Dam te Venlo.



Geen opmerkingen: