OKTOBER
Gefilterd door een bladerkroon van beuken
dringt het licht tot in het okergeel tapijt
op ingesloten paden.
De kruin dunt uit, de kroon
verdwijnt, de koningsbeuk
doet afstand van de zomer.
Hij rouwt noch kreunt
op kwade dagen, takken
zwiepend in de wind.
Blijft een winter lang daar
staande slapen tot het eerste blad
zich in de voorjaarslucht ontvouwt.
Overgeschreven uit Splendor (2016), van H.C. ten Berge, sinds zijn debuut in in 1964 de veelzijdigste en avontuurlijkste dichter (tevens prozaschrijver, essayist en vertaler) van zijn generatie – hoewel hij die tijdgebonden identificatie, als elke auteur van niveau, onmiddellijk en moeiteloos achter zich laat. Geen dichter die de tijdgeest zo genadeloos te kijk zette, geen dichter ook die nog in de donkerste, meest deprimerende tijden telkens opnieuw in staat bleek onvermoede regeneratieve krachten aan te boren, de krachten van het woord, van het lied, van het licht.
Cyrille Offermans, Een iets beschuttere plek misschien. Journaal 2017
Uitgeverij De Arbeiderspers, Amsterdam-Antwerpen 2018 (Privé-Domein Nr. 302)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten