Het aapje op mijn schouder dat me omhelst, de kat,
de vlinders, de vogel en de bloesems, maar ook de doornige
takkenbos op mijn borst die prikt en snijdt. Ik, gevangen
in mijn lichaam, vurig verlangend naar een vonk in het duister,
steeds weer kijk ik mezelf aan, pluk ik uit het hemelruim
wat mij rest aan dromen. Wat mijn gedachten ook bevelen,
verzonken in stemmen, het troebele donker dat zich op mij stort,
dat weet hoe onverschillig ik vlak bij de dood, één oog nog open,
een schaap zie lopen, strompelend op de lege drinkbak af.
frb
Het gedicht verscheen eerder in de reeks 'Bij Frida Kahlo op visite' en werd opgenomen in de dichtbundel Achter het verdwijnpunt, Uitgeverij Meulenhoff, Amsterdam 2015.
(Afb.: 'Zelfportret met doornen halsketting en kolibri', circa 1940)
Tot 29 maart 2020 loopt de tentoonstelling 'Intens Mexico' (met o.a. werk van Frida Kahlo in het Cobra Museum te Amstelveen.
11 oktober 2020 opent in het Drents Museum te Assen de tentoonstelling 'Viva la Frida – leven en werk van Frida Kahlo'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten