"Zover de oeverweiden reiken zijn ze vol kudden varkens, en waar veel kudden zijn, moeten er ook veel hoeders zijn. Varkenshoeders zijn echter ook mensen, nietwaar, en waar veel mensen zijn, zijn er van elke slag: gewone, tweederangs en zelfs uitstekende lieden.
Een kudde mag niet te groot zijn, dus waar er vele duizenden varkens rondlopen, moeten er ook honderden kudden zijn, en elke kudde heeft zijn varkenshoeder, en elke varkenshoeder wordt geholpen door twee of drie jongens, en zelfs meer als de kudde echt groot is. Dus leeft er een heel volk van varkenshoeders op de weiden, lui die in het bos met de biggen het licht zagen, en van wie de ouders en de grootouders en de overgrootouders ook varkenshoeder waren, lui die er hun eigen gewoontes en hun eigen herderstaal op na houden, die verder niemand begrijpt."
Ioan Slavici, De Geluksmolen. Vertaald uit het Roemeens
door Jan H. Mysjkin. Uitgeverij Vleugels, Bleiswijk 2020
Geen opmerkingen:
Een reactie posten