“De beelden van Cor van Noorden (1927-2014) hebben alles met hem zelf te maken, ze spreken van kracht en groei, zwelling en energie. Alles wijst naar hem, naar iedere emotie. Ze ondersteunen en ademen, zijn op elkaar gericht en op de maker, spreken in gelijkmatige herhaling van de tijdstroom die alle dingen voortdurend doet veranderen. Ze zijn van een sterk emotionele geladenheid – hun materiaal is ruw en weerbarstig, hun expressie lyrisch-verfijnd. Ze reageren op elkaar, stevig en vast, in aardse oerkracht en mystieke bezieling.
Zo breken zijn beelden de stilte open, nacht en licht, spreken zij van een onstilbaar verlangen, ‘ontledigen’ de duisternis. Het is de sfeer die Roland Holst oproept in het gedicht ‘Ballingschap’: “Wind en water wijd en zijd/ houden dit eiland van verlangen / vreemd en glinsterend gevangen / binnen den tijd// (...). En de beken zingen het mee, / En alle wateren lachen en klagen / of zij van eeuwigheid gewagen, tot aan de zee.”
In het halfduister van zijn woning-atelier, in de diepe tuin met verschillende lichtzijdes, in de nabijheid van de Maas, legt Cor van Noorden zijn ziel in elke hamerslag, wordt in het ritme van zijn ademtocht een kosmisch trillen zichtbaar in de grijze petit granit de l’Ourthe. Het is in deze beelden dat het raadsel van binnen/buiten – Henry Moore sprak ooit over ‘The mystery of the hole; the mysterious fascination of caves in hillsides and cliffs’ – samenvalt met het omringende landschap: de uitgestrekte grotten boven de langstrekkende rivier met zijn ronde inhammen, de oprijzende fruitbomen in de glooiende weilanden, het uitspansel dat heel het grensland omvat. Hier is het dat de beelden van Cor van Noorden hun ontstaan vinden.”
Uit: Frans Budé, Het perfecte licht. Uitgeverij Scorpio, Eckelrade 1999
Afbeelding: 'Collision', petit granit de l'Ourthe, 1982
Over Cor van Noorden: https://nl.wikipedia.org/wiki/Cor_van_Noorden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten