11-05-2021

Aldus de schrijver (108)

 

“De vriendelijk ogende dame wordt omstuwd door lachende, grijns- en glimlachende maskers. Biografen wijzen erop dat Ensor opgroeide in de curiositeitenwinkel van zijn moeder, waar behalve schelpen, souvenirs en prullaria, ook maskers werden verkocht, en dat het Oostendse carnaval legendarisch was. Het Oostendse Ensorhuis, gevestigd in de woning waarin hij vanaf 1917 leefde, laat maskers zien die hij indertijd heeft gebruikt en die steeds weer terugkomen in zijn maskerwerken. (…) De vele clowneske of zelfs sinistere maskers zijn bij Ensor op de eerste plaats symbolen voor mensen die zich anders voordoen dan ze zijn. De mombakkesen vermommen en verhullen niet, zoals carnavalsmaskers doen. Integendeel, de maskers onthullen ’s mensen schijnheiligheid en boosaardigheid. Zij laten zien wie wij mensen werkelijk zijn, een gedachte die Francesco Goya al aanwendt in zijn werk. ‘Maskerade en demasqué’ is de treffende titel die die Ensorspecialist Herwig Todts gaf aan een tekst over Ensors maskerschilderijen. Behalve de vrouw zelf kijkt het masker links onderaan ons indringend aan. Ensor versterkte het maskereffect door zijn agressieve kleurgebruik, met fel rood en groen.”
 

Afbeelding: James Ensor, 'Oude dame met maskers, 1889'

Uit: Patrick De Rynck, Dit is België. In tachtig meesterwerken. Athenaeum–Polak & Van Gennep, Amsterdam 2010
 

Over James Ensor: https://nl.wikipedia.org/wiki/James_Ensor

 

Geen opmerkingen: