Zomaar
Zomaar ineens
begin je je zorgen te maken,
zittend tussen de dorre cicadevellen.
Verleden, heden, toekomst,
toekomst?
Je haar wordt met elke wasbeurt lichter,
je huid doorschijnend van liefde,
de piano blijft wat achter.
Je krijgt door dat de thee koud wordt.
Een moment
van verbijstering.
In de tuin
worden de chrysanten kleiner. Je sluit je ogen
om ze niet te zien, en denkt aan je kindertijd.
Het verrassende wilde appelrood, pauwenblauw,
perillapaars, pioengeel,
het geluid van een schaar en polsen
die tegen houten meubels stoten
en dan denk je: als ik oud ben
zal ik me dan nog zo kunnen openvouwen,
zo prachtig kunnen uitspreiden
als een lap zijde op een glanzend oppervlak?
Uit: Yang Mu, Ik kom van de zee. Vertaald uit het Chinees door Silvia Marijnissen. Uitgeverij Vleugels, Bleiswijk 2020.
Over Yang Mu: https://en.wikipedia.org/wiki/Yang_Mu
Over Silvia Marijnissen: https://nl.wikipedia.org/wiki/Silvia_Marijnissen
Foto: CNA
Geen opmerkingen:
Een reactie posten