"Op vrijdag 16 augustus ging ze met de boot van drie uur weer naar het eiland. Ze droeg een spijkerbroek, een overhemd met Schotse ruit, eenvoudige schoenen met lage hak en geen sokken, ze had een satijnen parasol en haar handtas bij zich en als enige bagage een strandtas. Toen ze bij de rij taxi’s op de kade aankwam, liep ze regelrecht op een ouderwetse, door salpeter aangetaste auto af. De chauffeur begroette haar amicaal en reed hotsend en botsend door het armoedige dorp met zijn bamboehutjes, daken van palmbladeren en wegen van brandend zand tegenover een vlammende zee. Hij moest capriolen uithalen om roekeloze varkens en naakte kinderen, die hem als stierenvechters uitdaagden, te ontwijken. Aan het eind van het dorp kwam hij op een boulevard met aan beide zijden konings palmen; daar waren de stranden en de toeristenhotels tussen de open zee en een lagune die bewoond werd door kleine blauwe reigers. Hij stopte voor het oudste en onaanzienlijkste hotel."
Uit: Gabriel García Márquez, In augustus zien we elkaar. Vertaald uit het Spaans door Mariolein Sabarte Belacortu en Meulenhoff Boekerij. Uitgeverij Meulenhoff Boekerij bv, Amsterdam 2024
Gabriel García Márquez: https://nl.wikipedia.org/wiki/Gabriel_García_Márquez
Mariolein Sabarte Belacortu: https://nl.wikipedia.org/wiki/Mariolein_Sabarte_Belacortu
Geen opmerkingen:
Een reactie posten