Aldus de schrijver

 

 

“‘Wat een mooie kamer,’ riep Simon, die werkelijk verrast was, ‘veel te mooi voor mij, helaas, veel te chic voor mij. U moet weten, ik ben zo’n weinig geschikt mens voor zo’n chique kamer. En toch, ik zou er heel graag in wonen, al te graag, veel, veel te graag. U heeft er eigenlijk niet goed aan gedaan mij dit vertrek te laten zien. Het was veel beter geweest als u mij uw huis uit gestuurd had. Hoe kom ik erbij mijn blik te werpen in zo’n vrolijke, mooie ruimte die geschapen lijkt als woning voor een God. Wat bewonen de welgestelden toch mooie woningen, zij die iets bezitten. Ik heb nooit iets bezeten, ik ben nooit iets geweest, en ik zal ondanks de verwachtingen van mijn ouders ook nooit iets worden. Wat een mooi uitzicht vanuit die ramen, en zulke leuke, glanzende meubels, en zulke schitterende gordijnen die de kamer iets meisjesachtigs geven. Ik zou hier misschien een goed, teder mens worden als het waar is, zoals je hoort zeggen, dat een omgeving iemand kan veranderen. Mag ik nog heel even rondkijken, mag ik hier nog een minuut blijven staan?’”

Uit: Robert Walser,  De Tanners. Vertaald uit het Duits door Machteld Bokhove. Uitgeverij Koppernik, Amsterdam 2020
 

Robert Walser: https://nl.wikipedia.org/wiki/Robert_Walser

Machteld Bokhove: https://www.koppernik.nl/project/machteld-bokhove/