In februari
Het is niet koud, het regent niet. Ik groei;
opeens kan ik ver kijken. De lucht en de huizen
hebben kleuren aangedaan van parelmoer.
Een tram glijdt langs; stil spoor van licht.
Ik adem diep, ik drijf meer dan ik fiets
over de Blauwe Brug (de sluizen roze in de verte).
Niets ontbreekt.
Lampen gaan aan
maar zwak, alsof ze bijna niet bestaan.
Uit: Esther Jansma, Stem onder mijn bed. Uitgeverij De Arbeiderspers, Amsterdam 1988
Over Esther Jansma: https://nl.wikipedia.org/wiki/Esther_Jansma
Geen opmerkingen:
Een reactie posten