Er is geen stad die niet droomt
Er is geen stad die niet droomt
vanuit haar funderingen. Het verdwenen meer
dat wegschrompelt in de handen van steenbakkers,
de bodem van de ravijn waarop gebroken licht ligt
met de herinnering aan rivieren. Alle winters
opgeslagen in die geologische
tuin. Dinosaurussen slapen in de metro
onder Bloor and Shaw, een bed van botten
onder het ratelende spoor. De storm
die de stad verlichtte met de voltage
van de lente, toen we achttien waren
op deze schone aarde. De veerdienst in de regen,
natte wind schetterend met bruiloftsmuziek en
alles dat zingt in de koolstof van steen en been
als een pagina liefde, door wind
uit een hand geblazen, ongelezen.
Uit: Anne Michaels, Nachtkleur. Gedichten 1986-1999. Vertaald uit het Engels door Peter Nijmeijer. De Bezige Bij, Amsterdam 2002
Anne Michaels: https://nl.wikipedia.org/wiki/Anne_Michaels
Peter Nijmeijer: https://www.poetryinternational.com/en/poets-poems/article/104-28177_Peter-Nijmeijer-1947-2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten