“In tegenstelling tot een echte gevangenis bood het huis aan twee kanten uitzicht, op het oosten en op het westen. Langs de westkant liep het balkon, daar keek je uit op het parkje beneden en op de negen verdiepingen hoge huurkazernes verderop. Aan die kant bevonden zich ook de ruime, vierkante woonkamer en de lange, smalle keuken. Aan de oostkant lagen de slaapkamers, daar keek je uit op de smalle weg die door ons gebouw, alsof het als kurk fungeerde, werd afgesloten. ’s Ochtends viel de zon hier genadeloos naar binnen, zodat je de rolluiken volledig moest laten zakken wilde je je kamer donker houden.
Tijdens mijn gevangenschap bracht ik heel wat uren met dit tweede uitzicht door: ik stond voor mijn slaapkamerraam te roken of zat er aan een dagboek te werken, een eerste poging om verslag uit te brengen over die pijnlijke, statische dagen. Dagen die desondanks, heel langzaam, steeds lichter werden.
Van seizoen tot seizoen had ik in deze maanden de balkons van de buren steeds groener zien worden. Ook de twee grote paardenkastanjes in de straat konden elk moment gaan bloeien. Nog even en het was lente: de bomen stuurden hun takken opgewonden de lucht in.”
Uit: Davide Coppo, De verkeerde afslag. Uit het Italiaans vertaald door Hilda Schraa. Atlas Contact, Amsterdam 2025
Davide Coppo: https://www.atlascontact.nl/auteur/davide-coppo/
Hilda Schraa: https://www.hildaschraa.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten