Verdoezelen we onze naaktheid niet.
Zoals wij omwille van elkaar water halen,
volle kannen plaatsen, overzichtelijk
elke ochtend onze huid betasten.
Blad wordt tak, tak wordt boom,
het water een vernis. Nooit een einde
aan het ontwaken, de vogel boven het bos,
die woordloos aan het ontraadselen cirkels
draait, stilvalt in het dagbegin. Niemand ziet.
-------------
Georg Baseliz, Pastorale – der Tag, 1986,
olieverf op doek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten