23-02-2019

De eerste alinea (82)


"Omdat de vriendin met wie ze samenwoonde niet thuis was, werd de deur opengedaan door Judith. Mijn verbazing was zeer groot en onontkoombaar, beslist veel groter dan als ik haar per toeval was tegengekomen. Mijn verbazing was zo groot dat ze zich uitte in de woorden: 'Mijn god! Nog een bekend gezicht!' (Misschien was de beslissing om recht op dit gezicht af te lopen zo sterk geweest dat deze het gezicht onmogelijk maakte.) Maar er was ook gêne omdat ik hier ter plaatse de continuïteit van de dingen kwam verifiëren. De tijd was voorbijgegaan, en toch was hij niet voorbij; dat was een waarheid die ik niet onder ogen had moeten willen zien."

Maurice Blanchot, Als de tijd daar is. Vertaling uit het Frans: Kiki Coumans. Uitgeverij Vleugels, Bleiswijk 2019


Geen opmerkingen: