Landgoed La Tesa
Ritselende blaadjes onder onze voetstappen,
maar volop zomer. Wat geweest is, zal zijn,
zei Pavese, en we zien de roestige knopen
van andere jaren in het hoge, droge gras,
het troebele water van eerdere dagen.
Bomen tonen ons hun ingewanden, wonden
van ingeslagen licht, een huid zo zwart
als as. Men ziet ons in het bos, wij
die vandaag ongemakkelijk zwerven, muggen
gadeslaan in hun ongedurige paringsdans.
Onze zintuigen in samenspraak, zoveel nabijheid,
zoveel afstand, en alles aanwezig dit moment,
de neerwaartse ronding in de spiraal
van de wijngaardslak, de onzichtbare hand
in het borduursel van de varenplant. Nog is
het pad bedauwd, nog is het geen nacht.
frb
Uit: Transit, Uitgeverij Meulenhoff, Amsterdam 2012
Geen opmerkingen:
Een reactie posten