Karl Ove Knausgård over Edvard Munch (5)
"Munch had de ambitie om het verhaal van het zelf te schilderen, en deed dat via gestileerde en dromerige weergaven van zijn innerlijke belevenissen, die samenhangend genoeg waren en dicht genoeg bij bekende verhalen of archetypen aansloten om te kunnen worden geduid en begrepen. Hij liet al het specifieke en gedetailleerde weg, liet alleen de vage golven van het geheugen rondom het wezenlijke staan, dat opdook met de kracht van een plotselinge en verschrikkelijke herinnering.
Maar wat is het zelf los van het verhaal? Je zou het kunnen zien als een plek die voortdurend aan het ontstaan is, waar dat wat gebeurt zich voortdurend vermengt met wat al is gebeurd, op manieren en in vormen die door vroegere, min of meer sterke en sturende ervaringen worden bepaald, maar hoe rigide die ook zijn, er zal toch beweging zijn, zij het via dezelfde kanalen. Het zelf is een work in progress, het begrijpt zichzelf aan de hand van herinneringen, maar leeft zijn leven ertussenin, stukje bij beetje, in heden en verleden, in gevoelens en gedachten. En het is mijn verhaal over het innerlijk, iets chaotisch wat gewoonten en ervaringen proberen te controleren, iets schetsmatigs, onafs, lauws en onbewerkts."
Uit: Karl Ove Knausgård, Zoveel verlangen op zo'n klein oppervlak. Een boek over de schilderijen van Edvard Munch. Uit het Noors vertaald door Sofie Maertens en Michiel Vanhee. Uitgeverij Atheneum-Polak &Van Gennep, Amsterdam 2018
Afbeelding: Edvard Munch, De schreeuw, 1893
Geen opmerkingen:
Een reactie posten