J. Heymans over componist Simeon ten Holt (3)
"Van alle schrijvers en ander kunstenaars die ooit in Bergen hebben rondgelopen, geldt de dichter A. Roland Holst als de meest legendarische. Nog steeds. Een merkwaardige vaststelling, temeer daar zijn dorpsgenoot Simeon ten Holt uiteindelijk, in de laatste jaren van diens leven en daarna, veel beroemder is geworden, zelf wereldwijd. Hij had evenwel minder talent voor het openbare leven dan de gevierde dichter. Het lukte hem pas op latere leeftijd om toegeeflijker om te gaan met de door hemzelf gecreëerde mythe van de eenzame componist. Toen durfde hij, vaker dan voorheen, zijn zelfverklaard kluizenaarschap te verlaten, maar weldra begon lichamelijk ongemak zijn bewegingsvrijheid weer in te perken. Roland Holst en Ten Holt waren een halve eeuw met elkaar bevriend. Daar deed hun artistieke achtergrond, hun verschillende karakter ook, weinig aan af. De gentleman versus de gentil homme.
Roland Holst onderscheidde, aldus zijn biograaf Jan van der Vegt, 'vrinden' en 'vrienden': 'Als de Muze hem in de steek liet, en dat gebeurde steeds vaker naarmate hij ouder werd, had hij een sterke behoefte aan mensen om hem heen: zijn zogenaamde vrinden. Hij wilde wel, maar kon gewoon niet alleen zijn. Ten Holt was ongetwijfeld een vrind van Roland Holst. Daarmee is nog niet gezegd of ze elkaar überhaupt wel lagen.' Tijdens hun leven namen ze een onvergelijkbare positie in de culture wereld in. De kunstpaus en de zoekende monnik. Ten Holt was bepaald niet de enige componist in de kring rond Roland Holst – ook Jacob van Domselaer en Matthijs Vermeulen behoorden daar onder anderen toe – maar hij was wel de toondichter die als buurman jarenlang het dichtste bij de oude bard woonde."
Uit: J. Heymans, Arabesk. Over Simeon ten Holt. Uitgeverij IJzer, Utrecht 2019
(Foto: deel van een partituur van Simeon Ten Holt, gesigneerd 1993)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten