“De tekens die Johan Tahon maakt zijn relatief eenvoudig. Het zijn allereerst lichamen met een hoofd. Naast zweven en staan zijn het draaiingen en houdingen die het kijken naar deze lichamen tot een fysieke ervaring maken. Vooral de draaiing van de hoofden ten opzicht van de torso is hier een centrale drager van expressie, waardoor sommige beelden een hiëratische, ander eerder een gevoelige indruk maken. Deze mens- of dierachtige werken leiden de beschouwer naar een wereld aan gene zijde van de rationaliteit, hoewel, – en dat is hun kwaliteit – ze zich in de werkelijke ruimte bevinden. Deze schijnbare tegenstelling wordt opgeroepen doordat ze niet handelen, niet op oogcontact uit zijn en door de veelal grote formaten ver van ons af staan en tegelijkertijd door hun houdingen empathisch waargenomen kunnen worden. Voor de kunstenaar zelf bestaat er een persoonlijke psychologische en onderbewuste component en hij nodigt zijn publiek uit om eigen indrukken te ontdekken.”
Uit: Arie Hartog, ’Het lezen in samenhang. Nadenken over Johan Tahon’. Opgenomen in Adorant. Johan Tahon. Uitgeverij Lannoo, Tielt 2016.
Over Johan Tahon: https://nl.wikipedia.org/wiki/Johan_Tahon
Over Arie Hartog: http://pascalehansmagazine.nl/interview-arie-hartog-directeur-gerhard-marcks-haus-bremen/
Foto: Tentoonstelling Tahon in het Bonnefantenmuseum 2018
Geen opmerkingen:
Een reactie posten