Ik wou vandaag ik was
een sprietje mooi groen gras,
maar da's natuurlijk onzin.
Ik had er ook maar weinig aan,
ik zou alleen maar ergens staan
op 'n weiland of tussen stenen
en geen mens zou naar me omzien
als ie daar toevallig voorbij zou gaan
op hele lange benen
en dan wou ik als sprietjes gras
weer dat ik een mens was,
dus wat ik nu al ben –
en zo kwam alles min of meer
op hetzelfde neer.
Hans Andreus, ‘Ik wou vandaag ik was’
Uit: Verzamelde gedichten, Uitgeverij Bert Bakker, Amsterdam 1983
Over Hans Andreus:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Hans_Andreus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten