Tussen de bruggen
Voel de zachte bries die wervelend ruimte krijgt
boven de golven van de Geul. Nabij hoek en straat,
nabij de paden van verwondering de blijde doortocht
van het water, zijn zang op alle uren van de dag.
Op elke windtocht warrelt stof geruisloos boven
eeuwenoude graven, klinken langvergeten namen.
Onze kwieke voetstap door straten en dreven als groet
aan hen die nu in vrede rusten. Tussen de Bruggen
verglijden de jaren, horen we van dichtbij
het klaterende spel van water. En wij, onderweg,
badend in het licht, vertellen elkaar verhalen,
volgen het slingerende pad dat vóór ons ligt.
frb
Het gedicht staat op een kleine granieten zuil niet ver van de woning gelegen aan Tussen de Bruggen 71 te Meerssen (L). Ik heb me laten inspireren door het omringende: het water van de Geul, het groen, en tegenover dat alles: het oude Joodse kerkhof.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten