Ik betrek de wacht bij de kruitfabriek
Er is een heel lieve hond in het wachthuisje
Er zijn konijnen die wegschieten in het kreupelhout
Er zijn gewonden in de wachtzaal
Er is een brigadier die in de neuzen van de snurkers knijpt
Er is een weg boven op een rots die uitkijkt over mooie valleien
Vol bloeiende bomen die de lente kleur geven
Er zijn oude mannen die discussiëren in cafés
Er is een verpleegster die bij het bed van haar gewonde aan mij denkt
Er zijn grote schepen op de onstuimige zee
Er is mijn hart dat slaat als een dirigent
Er zijn zeppelins die over het huis van mijn moeder drijven
Er is een vrouw die op de trein stapt in Baccarat
Er zijn artilleristen die op zuurtjes zuigen
Er zijn alpijnse jagers die kamperen onder maraboes
Er is een batterij van 90 mm die in de verte schiet
Er zijn zoveel vrienden die in de verte sterven
Uit: Guillaume Apollinaire, De nacht is zo mooi met zijn kierende kogels. Vertaald uit het Frans door Kiki Coumans. Uitgeverij Vleugels, Bleiswijk 2022
Over Guillaume Apollinaire: https://nl.wikipedia.org/wiki/Guillaume_Apollinaire
Over Kiki Coumans: https://nl.wikipedia.org/wiki/Kiki_Coumans
Afb.: Apollinaire met zijn geliefde 'Lou' (Louise de Coligny-Châtillon) in 1915. Beiden zijn begraven in Parijs (Père-Lachaise): https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Bestand:Père-Lachaise_-_Division_86_-_tombe_Apollinaire_01.jpg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten