Galway
We roken de rook in de kroegen, staarden
Naar de turfvuren, alsof alles zou blijven
Duren, er niets veranderd was. Woorden
Niet gezegd, verzwegen. In duinen, op
Stranden achtergelaten. Misschien, zei je
Zijn er reizen om alleen te gaan, leefden we
Zonder tijd of bestaan. Maar waar ook
De wegen waren, altijd meerden er schepen
En zocht ik in de havens naar je gezicht
Want horizon is slechts een verte in altijd
Ander licht. Het dorst in je stem, zei je
Kom hier en zet je lippen aan glas of gedicht.
Uit: Hans van de Waarsenburg (1943-2015), Een rijbroek uit Canada.
Een keuze uit de gedichten van 1965 tot 2015. Wereldbibliotheek, Amsterdam 2016
Over Hans van de Waarsenburg:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Hans_van_de_Waarsenburg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten