Lampedusa
Het zijn haar ogen in de schaduw
Die dood gelezen zijn.
Waar is wat deze lippen sluit.
Het gaat om een verhaal in de woestijn,
Een beest uit lang vervlogen eeuwen,
Wreedheden flitsend op een zinken scherm.
Je moet niet met je vinger wijzen,
Het was haar moeder die het zei.
Ze stak hem dus maar in haar keel,
De boot schokte door een storm
Die de wereld overspoelde.
Haar vonnis blijkt een woord,
Iets dat zich niet laat schrijven,
Een vinger in een bloedend oog,
En naamloos door onze jaren schuiven.
Uit: Stefan Hertmans, Neem en lees. Poëziegeschenk CPNB 2015
Over Stefan Hertmans: https://nl.wikipedia.org/wiki/Stefan_Hertmans
Geen opmerkingen:
Een reactie posten