Zomer
’s Avonds zwijgt de klaagroep
Van de koekoek in het bos.
Dieper buigt zich het koren,
De rode papaver.
Zwart onweer dreigt
Boven de heuvel.
Het oude lied van de krekel
Verstomt in het veld.
Roerloos hangen de bladeren
Van de kastanje.
Op de wenteltrap
Ruist je gewaad.
Stil schijnt de kaars
In de donkere kamer.
Een zilveren hand
Doofde hem.
Windstilte, nacht zonder sterren.
Uit: Georg Trakl, Het laatste goud van vervallen sterren. Uit het Duits vertaald door C.O. Jellema. Uitgeverij Umbra, Maarssen 1998
Trakl: https://nl.wikipedia.org/wiki/Georg_Trakl
Jellema: https://nl.wikipedia.org/wiki/C.O._Jellema
Geen opmerkingen:
Een reactie posten