De schaduw die je werpt…
…die niet in je schaduw ligt
dan voor een deel
In de avond, niet je bereik vergroot:
je bevreemding wekt, geen karikatuur is
maar een massagraf
Voor jou alleen, een onderwereld
waaruit je opklapt als een foto
op hout uitgezaagd, een silhouetschijf
op de schietbaan, en
In terugvalt tenzij je uittreedt, op
het Westen aan gaat met het licht
gelijk op, of anders, in de vooropzetting
je schreeuw, de helse vlam die
je mond verlaat als je
Draait om je as, zijn schaduw
verjagende uitwerking te doen hebben,
opgaat in je koudste licht…
Verlamt je, tot je ontzetting
Uit: Kees Ouwens, Alle gedichten tot dusver. Uitgeverij Meulenhoff, Amsterdam 2002
Kees Ouwens (1944-2004): https://nl.wikipedia.org/wiki/Kees_Ouwens
Geen opmerkingen:
Een reactie posten