Universele esthetiek
1.
Steeds vaker schrik ik in de tram van mijn wekker
die afgaat op iemand anders’ mobieltje,
terwijl mijn eigenzinnigheid met me meereist
in mijn linnen tasje, massaproduct voor een eenling.
Wat is universele esthetiek eigenlijk méér
dan de meest succesvolle marketingscampagne?
De samenleving een lange, eensgezinde
polonaise die enkel tot halt komt
in de plaatselijke winkelstraat,
omdat men daar teveel slentert.
Nee, dan het sublieme. Dat magische mooie
dat steeds tussen je vingers vandaan glipt
en waar een beetje geesteswetenschapper
een hele carrière op kan bouwen.
Wat als het ongrijpbaar is omdat het niet bestaat?
Wat als er tussen de regels door
alleen een peilloze leegte ligt, een stilte
waarin ik probeerde een gedachte te formuleren
die dadelijk wordt volgeplempt
met hermeneutische tekstverklaring?
Uit: Lieke Marsman, In mijn mand. Uitgeverij Pluim, Amsterdam/Antwerpen 2021
Over Lieke Marsman: https://nl.wikipedia.org/wiki/Lieke_Marsman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten