Als ik de koker waarin ze jouw as
bewaarden kon vinden
zou ik stof en bot weer samen-
voegen zoals ik eens probeerde
die stapel foto’s –
in stukken geknipt
door mijn vorige huurders –
te reconstrueren. Zij hadden
de woning even abrupt verlaten
als hun huwelijk eindigde
doordat hij iets begon met
een collega van het casino
en zij, onder tranen en vervloekingen,
elke afbeelding van hun gezamenlijk
leven vernietigde.
Weer alleen kon ik
de ontbinding niet verdragen
en zat ik aan de glazen
tafel onder het dakraam,
hun huiselijke legpuzzel
voor mij uitgespreid,
mijn ogen vol tranen,
foto’s waaruit papa
verwijderd, een arm
of hand zonder lijf,
hangend aan het niet-zo-lieve
leven. Hoofd verdwenen
door een brandende peuk
of passerpunt.
Jouw eigen verdwijning, minder
abrupt, richtte het huis,
doods als in doodsdoem,
toch te gronde. De muntgleuven van gok-
machines hebben namen: Goudvis, Texas Thee
en Kater. Maar die Eenarmige
Bandiet zal jou niet terug
brengen, noch de koker
met verbrande resten, mijn
gastvrouw en verblijf
van eertijds.
Uit: Gary Geddes, De hervatting van het spel gevolgd door Hong Kong ’41. Samengevat en uit het Engels vertaald door H.C. ten Berge. PoëzieCentrum, Gent 2023
Gary Geddes: https://en.wikipedia.org/wiki/Gary_Geddes
H.C. ten Berge: https://nl.wikipedia.org/wiki/H.C._ten_Berge
Geen opmerkingen:
Een reactie posten