Het was een begrafenis
en ik voelde dat de dode
mijn gedachten las
beter dan ikzelf.
Het orgel zweeg, de vogels zongen.
De groeve daarbuiten in de felle zon.
De stem van mijn vriend bevond zich
aan de keerzijde van de minuten.
Ik reed huiswaarts doorzien
door de luister van de zomerdag
door regen en rust
doorzien door de maan.
Uit: Tomas Tranströmer, De herinneringen zien mij. Verzamelde gedichten / memoires. Vertaald uit het Zweeds en van een nawoord voorzien door Bernlef. De Bezige Bij, Amsterdam, 2002
Tomas Tranströmer: https://nl.wikipedia.org/wiki/Tomas_Transtr%C3%B6mer
Bernlef: https://nl.wikipedia.org/wiki/J._Bernlef
Geen opmerkingen:
Een reactie posten