We hielden halt in het stadje de herbergier
liet een tafel in de tuin zetten de eerste ster
flitste aan en doofde we braken brood
je hoorde de krekels in de ganzenvoet van de avond
gehuil maar het gehuil van een kind daarnaast gekrioel
van insekten van mensen de vette geur van aarde
zij die met de rug naar de muur zaten
zagen een – nu lila – galgenheuvel
tegen de muur een dichte klimop van executies
we aten veel
zoals altijd als niemand betaalt
Gedicht van Zbigniew Herbert. Opgenomen in Heb medelijden tijd. Poolse poëzie van de twintigste eeuw. Samengesteld en vertaald door Karol Lesman. Uitgeverij Plantage, Leiden 2003
Zbigniew Herbert: https://nl.wikipedia.org/wiki/Zbigniew_Herbert
Karol Lesman: https://boekenkrant.com/vertaler/lesman-karol/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten