Een tijdperk
Strenge stemmen verlaten de aarde,
bezingen de razernij der dingen
en het geween van bloeiende bloemen:
de oogst van een roekeloos tijdperk.
Was het een offer op verlaten altaren?
Het bleek een halsstarrig ademen.
——
Op deze plek
Hier,
op deze plek, op deze plek
waar de struiken zachtjes zingen
en de straat verandert
in een schreeuw.
Op deze plek is een gesprek begraven,
en het ontstoken gebied werd verboden.
Was een overwinning mogelijk?
——
Weggebracht
De mond zei dat de mond gesproken had.
Snel de laatste regel geschreven,
bleker dan een doodsklok.
Er werd op de driftige deur gebonsd.
Hier zijn de benen, hier zijn de armen,
ze worden weggebracht.
Uit: Armando, Stemmen, Uitgeverij Atlas/Contact, Amsterdam 2013. Voorgedragen door Piet de Winter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten