En daar de zee
Al wat ik zie, beweegt zich in het donker: het golfje
dat omslaat, afscheid van de kustlijn, ver van mij
vandaan. Aanspoelt bij een zandrug, allang vergaan.
Dan een stem, wanneer ik slaap, roept mijn naam
over het water. Ik luister als het donker zwelt –
er zijn nevels, witte puntjes, wild te deinen, wind
erbij, alle uren in het schemerbos. De rest krijgt zon,
de ronding van een heuvel, langs een weg met steenslag
twee helften die mij dragen voorbij het gele helmgras,
witte zandweg af. En daar de zee, strak en gretig.
frb
Eerder verschenen in De trein loopt prachtig binnen,
Uitgeverij Meulenhoff, Amsterdam 2003
Geen opmerkingen:
Een reactie posten