'Iets dat zo bestaat'

Iets dat zo bestaat

Iets dat zo bestaat, ver-
blind in damplicht aanroept
verschijnen wil. Het is
de glans van je haar, mijn hoofd
dat sluimeren wil naast je
vuurzee, zich oppakt
uit de duisternis. In de wasem
van je adem het zonlicht
in je mond gereed
ons lijf dat splijt en stijgt
verdwaasd het antwoord geeft: ja –
iets wil ik bewaren voor
ik straks verdwijn, beschaamd
voor mijn gebaren, de teerheid
van bestaan – de golven in je schoot
wiegen wij dit leven
tussen liefde naar de dood.


 frb

Uit: Nachtdroom, Uitgeverij Meulenhoff, Amsterdam 1989