"Hoe groot de liefde is die de natuur ons heeft gegeven ten opzichte van onze gelijken, kan men opmaken uit datgene wat alle dieren en alle kinderen zonder levenservaring doen als ze ineens in een spiegel met hun eigen beeltenis geconfronteerd worden. Omdat ze er een wezen in zien dat aan hen gelijk is, worden ze woedend, raken ze buiten zich zelf en proberen ze op alle mogelijke manieren dat wezen kwaad te doen en te vermoorden. Tamme vogeltjes stoten, hoe zachtaardig ze ook zijn door karakter en opvoeding, tjilpen met met uitgespreide vleugels en open bek driftig tegen de spiegel aan en proberen die te beschadigen. En een aap gooit hem als hij kan op de grond en trapt hem met zijn poten aan scherven."
Giacomo Leopardi, Gedachten. Vertaald uit het Italiaans door Frans van Dooren. Uitgeverij De Arbeiderspers (reeks privé domein), Amsterdam 1976
Geen opmerkingen:
Een reactie posten