"Ik begrijp Stendhal, die in Florence geestelijk en lichamelijk van streek raakte. Het schone was hem teveel. Ik had hem nog beter begrepen als hij bij het zien van Florence in de verte in elkaar was gezakt. Ik naderde de stad de eerste keer per auto. En ik werd wanhopig om mezelf en de twee dagen die ik had. En nog altijd als ik op het vliegveld Leonardo da Vinci land – het genie van die man alleen al – beef ik even. In de verte weet ik het te vele en te grote. Een insect meldt zich bij de eeuwigheid.
Wie lang tevoren een reisgids leest, geeft de wanhoop alle kansen tot woekering. Hij durft tenslotte nauwelijks weg. In de verte ligt een stad, op honderden eilandjes, evenzovele museumzalen. Ik lees en krimp. Eeuwen water, huizen, kerken, kunst. Een stad van email. Ik heb drie dagen. En ik ben met mezelf. Ik sluit de gids. Uitgeput. Troosteloos. Alleen."
Kees Fens, Het volmaakte kleine stukje. Keuze Joost Zwagerman. Uitgeverij Athenaem-Polak & Van Gennep, Amsterdam 2009
Geen opmerkingen:
Een reactie posten